Kopytka z twarogiem

Kiedyś często je jadłam:) od kiedy sama jestem ''panią domu'' nie ukrywam, że robię je dość rzadko. Czemu? W sumie nie wiem, chyba dlatego, że moi chłopcy nie bardzo przepadają za tego typu daniami, a wiecie jak to jest gotować coś tylko dla siebie. Niby proste, takie zwyczajne i prezentuje się tak oto dość skromnie :) ale uwierzcie broni się smakiem. Zapraszam więc do poznania kolejnego smaku z dzieciństwa, czasu sielanki i zabawy...

Co potrzebujemy:

- kostka twarogu

- ok. 10 ziemniaków

- 2 jajka

- ok. 8 łyżek mąki

- 4 łyżki mąki ziemniaczanej

- ok. 1 łyżki soli

- cukier (ok. 1 łyżka)

- 1/3 kostki mała

- 2 łyżki bułki tartej

Sposób przygotowania:

Ogólnie ziemniaków musi być więcej niż twarogu, ja robię tak na oko, że ziemniaków mam ze 3 razy więcej niz twarogu. Ziemniaki ugotować w skórkach, ostudzić i obrać. Razem z twarogiem zmielić maszynką do mielenia. 

Dodać jajka, obie mąki i sól. Wszystkie składniki zagnieść. Konsystencja ciasta musi być gładka i delikatna oraz ''odchodzić" od palców. Czasem trzeba zrobić to wedle własnego uznania i dodać jeszcze trochę mąki jednej i drugiej, czy trochę dosolić. Każdy twaróg, czy ziemniaki po prostu są inne. 

Gdy ciasto będzie miało pożądaną konsystencję uformować z niego długi wałeczek (średnica ok. 2 cm), położyć na blacie oprószonym mąką, który następnie pokroić w takie jakby małe romby. Dla mnie im mniejsze, tym lepsze i krócej będą się gotować. 

Zagotować wodę, którą wcześniej osolić. Delikatnie włożyć kopytka. Gdy wypłyną na wierzch pogotować chwilę (ok. 4-5 minut). Odsączyć z wody. 

Przygotować polewę: roztopić masło i dodać bułkę tartą, trochę zarumienić. Kopytka wyłożyć na talerz, oprószyć cukrem i polać ciepłą polewą. SMACZNEGO:)